Watervasten: Drie dagen zonder eten – en wat het met me deed.

Drie dagen lang. Geen eten. Alleen water.Klinkt misschien als een zelfopgelegde straf, maar voor mij werd het juist een bijzondere reis – eentje die me dichter bij mijn lichaam bracht dan ik had verwacht.

Ik neem je mee door mijn ervaring. De pieken, de dalen, de inzichten. En aan het einde vertel ik je ook wat de wetenschap zegt over watervasten. Maar eerst: hoe ik het heb aangepakt.

Voorbereiding is key – afbouwen naar het vasten toe

Voordat ik begon met vasten, heb ik mijn voeding afgebouwd. Je springt niet zomaar van een pizza-avond een watervast in – geloof me, dan wordt het echt een uitdaging. Je kunt dit op de volgende manier doen:

• Dag -4 t/m -3: geen alcohol, geen koffie, geen toegevoegde suikers.

• Dag -2: geen vlees, geen zuivel, geen brood. Alleen groenten, fruit, rijst, noten.

• Dag -1: lichte maaltijden – groentesoep, gestoomde groenten, wat fruit. Zo kreeg mijn spijsvertering alvast rust.
  

Deze kan je enorm geholpen. Je lichaam krijgt de kans om langzaam over te schakelen. Minder cravings, minder hoofdpijn, en vooral: meer rust in het systeem.

Dag 1 – wennen aan de leegte

De eerste dag was eerlijk gezegd het lastigst. Niet fysiek, maar mentaal. Mijn buik was leeg, en dat voelde ik. Maar wat er écht opviel, was het denken aan eten.

Ineens dacht ik aan de gekste dingen: eten waar ik normaal nóóit naar verlang. Donuts, een frikandel waar ik helemaal niet van hou, tiramisu... Alsof mijn brein willekeurig eten begon te projecteren.

Wat mij hier écht heeft geholpen, was het gebruik van Sole.

Wat is Sole en waarom het een gamechanger is

Sole is een natuurlijke mix van Keltisch zeezout en water. Je maakt het door een pot te vullen met ongeveer ⅓ Keltisch zeezout en ⅔ gefilterd water, afgesloten in een glazen pot. Laat het een nacht staan en je hebt een mineraalrijke elektrolytoplossing die je lichaam ondersteunt tijdens het vasten.

Elke ochtend nam ik een theelepel Sole opgelost in een glas water. Dit hielp me:

• Om voldoende zouten en mineralen binnen te krijgen, zodat ik geen last kreeg van duizeligheid of spierkrampen.

• Om mijn hydratatie op peil te houden, iets wat zó belangrijk is als je alleen water drinkt.

• En eerlijk: het gaf me ook een soort aards, gegrond gevoel. Alsof mijn lichaam zei: "Ik heb wat ik nodig heb."

Sole is simpel, puur, en ondersteunt je lichaam precies waar het nodig is.

Dag 2 – mentaal scherp, lijf in flow

Op dag twee veranderde er iets. Ik had nog steeds honger, maar het werd zachter. Mijn lichaam leek zich over te geven aan de nieuwe situatie. En mijn hoofd? Die ging aan.

Ik voelde me zó scherp. Mentaal gefocust, creatief, helder. Alsof ik op een andere frequentie draaide. En ondanks de lege maag had ik geen dip in mijn energie. Sterker nog: ik voelde me licht, alert, wakker.

Wat ik deze dag ook deed – en wat ik elke dag van het vasten heb herhaald – was mediteren op mijn buikgebied, het gevoel in mijn maag.

Verbinding maken met je solar plexus

De plek waar je honger voelt – je maag – is energetisch verbonden met je solar plexus chakra. Dit is je centrum van wilskracht, energie en persoonlijke kracht. Door daar dagelijks op te mediteren, maakte ik contact met dat gevoel, in plaats van ervoor weg te lopen.

Ik voelde helder aan: dit is niet alleen een lichamelijke reis, maar ook een energetische.Toen de honger opkwam, bleef ik erbij. Ademde ernaartoe. En dat bracht rust.

Mocht je merken dat je moeite hebt met dit gevoel – dat je snel onrustig wordt of het lastig vindt om bij jezelf te blijven – lees dan eens mijn artikel over chakra’s of boek een sessie met me. Vaak ligt de sleutel niet in wilskracht, maar in verbinding.

Dag 3 – een golf aan energie

De derde dag begon... apart. Ik werd wakker met een vreemd, licht gevoel in mijn hoofd. Niet slap, maar juist overvol van energie. Onder de douche voelde ik me ineens duizelig – het water was zo warm dat mijn systeem nog actiever werd.

Ik zette de kraan kouder, gronde mezelf weer. Tijdens het wandelen met de hond voelde ik het opnieuw: een intense, bijna overweldigende energie. En ik realiseerde me iets belangrijks...

Zonder eten had ik meer energie dan ooit.

Het dwong me tot vertragen, mediteren, voelen. En het liet me nog meer zien hoeveel we eigenlijk eten zónder dat ons lichaam er echt om vraagt. Vaak uit gewoonte. Uit emotie. Uit verveling. Maar daarnaast eten wij mensen gewoon veeeel meer dan we écht nodig hebben. Nu is het belangrijk om te benoemen: watervasten geeft niet bij iedereen meteen een gevoel van energie. Zeker als je in weerstand schiet tegen het lege gevoel in je maag, kan het proces juist zwaar aanvoelen.Die weerstand sluit als het ware de energiekraan af.

Soms helpt het om hier begeleiding bij te krijgen – iemand die je rustig door het proces heen kan leiden, bijvoorbeeld via een begeleide meditatie. Iemand die weet hoe je voorbij dat ongemak komt, zodat je lichaam en geest weer in flow kunnen komen. Want áls je er doorheen komt, gaat die energiekraan vaak verder open dan je ooit had verwacht. Als je het wilt proberen en het idee hebt dat je hier tegenaan gaat lopen, trek even aan de bel!

Het terugkomen – langzaam weer opbouwen

Na drie dagen begon ik met het opbouwen van voeding. En dat deed ik net zo bewust als het afbouwen:

Opbouwschema voeding na watervasten:

• Dag 1 (re-feed dag): groentesoep, gekookte groenten, wat yoghurt. Kleine porties, langzaam eten.

• Dag 2: voeg zachte granen toe (rijst, quinoa), avocado, licht verteerbare voeding.

• Dag 3: meer variatie – noten, zaden, fruit, eventueel een gekookt eitje.

• Vanaf dag 4: langzaam terug naar je normale ritme, met meer bewustzijn.

  
  

Wat voor mij daarna is op gaan vallen tot op de dag van vandaag? Ik heb veel minder behoefte naar suikers. Mijn systeem voelde helder. Alsof ik die laatste craving-lus die ik nog een klein beetje had, want ik at al beste gezond, compleet heb doorbroken. Wat veel mensen niet weten, is dat een deel van onze cravings niet van onszelf komt, maar van micro-organismen in onze darmen en maag – zoals bepaalde gistschimmels (zoals Candida albicans). Deze schimmels voeden zich met suikers en koolhydraten en kunnen signalen naar je hersenen sturen om meer van die voeding te eisen.

Tijdens een watervast krijgen deze schimmels ineens geen voeding meer, waardoor ze verzwakken of zelfs afsterven. Dit wordt ook wel het uithongeren van de schimmels genoemd. Het resultaat? Minder invloed van die interne ‘verslavingsstemmetjes’ en dus ook minder cravings naar suikers en snelle koolhydraten.

De wetenschap achter watervasten

Wat gebeurt er nou echt in je lichaam tijdens een watervast?

Autofagie – Je lichaam ruimt beschadigde cellen op en stimuleert celvernieuwing.

Insulinegevoeligheid – Je bloedsuikerregulatie verbetert, wat gunstig is voor je metabolisme.

Vetverbranding (ketose) – Na ongeveer 36 uur ga je vet gebruiken als brandstof.

Mentale helderheid – Door de aanmaak van ketonen en verminderde bloedsuikerschommelingen.

Ontstekingsremming – Je immuunsysteem krijgt een boost door minder ontstekingsactiviteit.

Hormoonreset – Je leptine- en ghrelinesystemen worden gevoeliger, waardoor je weer beter leert luisteren naar échte honger en verzadiging.

Tot slot: minder is soms echt meer

Watervasten was voor mij geen challenge, maar een reset.Een reset voor mijn lijf, mijn hoofd en mijn energie. Door bewust af te bouwen, te ondersteunen met Sole, te mediteren op mijn buikgevoel en weer langzaam op te bouwen, heb ik gevoeld wat echt nodig is – en wat niet.

Wil je hier zelf mee aan de slag, maar weet je niet waar te beginnen? Stuur me een bericht of kom een sessie bij mij doen. Of verdiep je in mijn artikel over chakra’s – soms ligt de sleutel tot doorzetten niet in discipline, maar in alignment.

Groetjes van je life guide, Bwana